CD-recensie: De Zwanenzang van Claudio Abbado

De onlangs overleden dirigent Claudio Abbado leeft voort in zijn discografie en voegt postuum een laatste hoofdstuk toe aan zijn indian summer met het Orchestra Mozart.

Op 20 januari verloor de wereld van klassieke muziek een geliefde dirigent: Claudio Abbado (1933-2014). Abbado’s raffinement en gevoelige dirigeerstijl klinken door in de discografie die hij nalaat. Een discografie die met behulp van toporkesten als de Berliner Philharmoniker, de Wiener Philharmoniker en het London Symphony Orchestra zonder meer imposant is.

Na zijn afscheid bij de Berliner Philharmoniker legde Abbado zich steeds meer toe op orkesten die hij zelf samenstelde en samenbracht in zijn Lucerne Festival. De afgelopen jaren maakte hij furore met het in 2004 opgerichte Orchestra Mozart (thuisbasis: Bologna) dat een direct gevolg is van het Lucerne Festival. Een orkest dat overigens met de dood van Abbado ook abrupt aan een einde is gekomen doch waarbij collega-dirigent Riccardo Muti zich inspant om het orkest alsnog komende zomer weer bij elkaar te krijgen.

Mozart voorbij
In de afgelopen jaren heeft het Orchestra Mozart met aan het roer Claudio Abbado een behoorlijk aantal veelgeprezen (live)opnames uitgebracht waarvan de kwaliteit een ware indian summer voor Abbado hebben ingeluid. Hoewel de focus sterk lag bij werken van Mozart, waaronder de late symfonieën, concerten voor viool, klarinet en hoorn en een aantal pianoconcerten keek deze Italiaanse supercombi ook verder met de vioolconcerten van Beethoven en Berg en werken van Schumann (diens Tweede Symfonie) en Bach (de Brandenburg Concerten).

Doublure

Met als solist Maria João Pires kwam onlangs een cd uit met het 20e en 27e Pianoconcert van Mozart. Voor zijn dood werd al aangekondigd dat er nog een cd met pianoconcerten van Mozart zou worden uitgebracht. Deels als doublure met de opname met Pires (Pianoconcert Nr. 20) en deels nieuw (Pianoconcert Nr. 25), maar dan met de legendarische Martha Argerich als solist. Abbado’s dood maakte deze geplande release opeens tot een in memoriam.

Geraffineerd en passievol

En gelukkig is deze cd een passend in memoriam die volstrekt past in raffinement en gevoeligheid die het hele oeuvre van Abbado kenmerkt. Opvallend daarbij is dat de doublure van het 20e pianoconcert dat helemaal niet is: Argerich kiest voor een meer temperamentvolle benadering van dit werk dan haar collega Pires in de eerdere opname, waardoor beide opnames – zowel in kwaliteit als in onderscheid – in volledige harmonie naast elkaar kunnen bestaan. Ook het 25e Pianconcert wordt gekenmerkt door het temperament van Argerich. En voor de liefhebber is het goed te weten dat ze voor de cadensen in de 20e kiest voor die van Beethoven en in de 25e kiest voor die van Friedrich Gulda.

Gelijk vrijwel alle opnames van het Orchestra Mozart is dit een aanrader voor allen die het werk van Abbado én Argerich hoog achten en in het bijzonder gefascineerd zijn door de late pianoconcerten van Mozart. Een passend eerbetoon aan een muzikale titaan.

De liveopname van de 20e en 25e Pianoconcerten van Mozart uitgevoerd door Martha Argerich en het Orchestra Mozart onder leiding van Claudio Abbado is op 7 februari 2014 verschenen. Via de ‘audiosampler’ van Deutsche Grammophon kunnen delen van de cd geluisterd worden:

  

Deze recensie is ook gepubliceerd op Het Goede Leven, het culturele katern van De Dagelijkse Standaard.  Naast mijn eigen FerdiBlog recenseer ik regelmatig o.a. boeken en concerten op Het Goede Leven en geef ik mijn opinie over actuele cultuurpolitiek.